Martwe strefy na Morzu Bałtyckim

Dzisiaj, 22 marca w krajach położonych nad Morzem Bałtyckim obchodzimy Dzień Ochrony Bałtyku. Został on ustanowiony, po to aby zwrócić uwagę społeczności na konieczność podjęcia natychmiastowych działań w celu poprawy stanu Morza Bałtyckiego. Niestety nie jest dobrze, czego dowodem są martwe strefy na Bałtyku.

Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że Bałtyk jest płytkim morzem śródlądowym, w którym całkowita wymiana wód zajmuje aż 30 lat. To oznacza, że wszystkie zanieczyszczenia są kumulowane przez wiele lat. W konsekwencji jest jednym z najbardziej zanieczyszczonych mórz na świecie. Powstały w nim martwe strefy, w których zupełnie nie ma życia.

Ważne, aby zapobiegać dalszemu zanieczyszczeniu Bałtyku. Jednym z najskuteczniejszych sposobów jest zmniejszenie emisji zanieczyszczeń przez ograniczenie zużycia sztucznych nawozów w rolnictwie oraz skuteczniejsze oczyszczanie ścieków. W przeciwnym razie problem ze stanem wód Bałtyku będzie się pogarszał. Warto też mieć na uwadze co, stało się na Pacyfiku, i zrobić wszystko, aby sytuacja nie powtórzyła się u nas. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule: Niespodziewany efekt zanieczyszczenia wód plastikiem.

Martwe strefy to obszary bardzo słabo natlenione, które nie nadają się do podtrzymania życia. Na początku XX wieku zjawisko to dotyczyło około 1% powierzchni Bałtyku. W latach 50. Zaczęło się rozszerzać, w wyniku zanieczyszczania morza ściekami rolniczymi, przede wszystkim fosforem i azotem pochodzącym z nawozów. Te substancje powodują namnożenie się alg i sinic, które z kolei podczas rozpadu zużywają ogromne ilości tlenu. Pozbawione w głębinach zwierzęta przedostają się na powierzchnie, a tam atakowane są przez drapieżniki. Badania przeprowadzone właśnie przez naukowców z Finlandii i Niemiec wykazały, że utrata tlenu w bałtyckich wodach przybrzeżnych jest największa od 1500 lat.